รอดตายหวุดหวิด เล่านาทีระทึก ช้างป่าพุ่งเหยียบขาหัก 2 ท่อน หวิดถูกซ้ำ ดวงดีหลบทัน

บึงกาฬ ครั้งที่2แล้ว รอดตายหวุดหวิด ชาวสวนยางเล่านาทีระทึก ช้างป่าซุ่มเงียบพุ่งชาร์จ เหยียบขาหัก 2 ท่อน หวิดถูกย่ำซ้ำให้ตาย ดวงยังดียันพื้นดึงตัวหลบหลังต้นไม้ทัน ย้ำเตือนเห็นรีบหนีให้ไกล

23 พ.ย. 67 – ผู้เสื่อข่าวเดินทางเข้าเยี่ยมอาการบาดเจ็บ นายสลอง วงค์แก่น อายุ 52 ปี บ้านเลขที่ 162 หมู่ 5 บ้านโนนสา ต.ท่าดอกคำ อ.บึงโขงหลง จ.บึงกาฬ ที่ตึกศัลยกรรมกระดูก โรงพยาบาลบึงกาฬ

จากเหตุถูกช้างป่าภูวัวไล่เหยียบ ภายหลังออกกรีดยางพาราในสวนยางบริเวณห้วยหินแตก ใกล้ถ้ำศรีพรหม แหล่งท่องเทียวอันซีนแห่งใหม่ จ.บึงกาฬ พื้นที่บ้านโนนสา หมู่ที่ 5 ต.ท่าดอกคำ อ.บึงโขงหลง จ.บึงกาฬ

โดยแพทย์ที่ทำการรักษาได้ดามเหล็กด้านนอกที่กระดูกหักทั้ง 2 ชิ้นเอาไหว้ สังเกตว่า ที่รอยแผลยังมีเลือดไหลซึมอยู่ตลอดเวลา เจ้าหน้าที่พยาบาลต้องให้ยาแก้ปวดแก้อักเสบ เพื่อบรรเทาการเจ็บปวด

พยาบาลท่านหนึ่งให้ข้อมูลว่า การที่เลือดไหลซึมก็ป้องกันการอักเสบปวดบวม จะต้องรักษาอยู่ประมาณ 2 สัปดาห์ ถ้าทุกอย่างปกติก็จะถอดเหล็กที่ดามกระดูกอยู่ด้านนอกออก แล้วค่อยผ่าตัดเอาเหล็กเข้าไปดามข้างในอีกครั้ง

หนุ่มดวงแข็งที่ยมบาลยังไม่ต้องการชีวิต เล่าวินาทีรอดตายให้ฟังว่า เมื่อวันที่ 22 พ.ย. เวลา 07:00 น ตนพร้อมลูกน้อง 6 คน พากันออกไปกรีดยางที่สวนยางเกิดเหตุ ขณะที่เดินไปจะเข้าสวนยางอยู่นั้น ข้างทางเป็นป่าทึบ พอกำลังจะเดินผ่าน ช้างป่าตัวหนึ่งใน 13 ตัว ที่หากินอาหารอยู่ใกล้ๆ บริเวณนั้น ได้วิ่งเข้าชาร์จใส่ตัวเอง จึงได้แตกตื่นกันวิ่งหลบหนีตายคนละทาง

จังหวะนั้นตนได้ล้มลงหน้าคว่ำ ช้างป่าตัวนี้น้ำหนักน่าจะอยู่ระหว่าง 5-6 ตัน ได้วิ่งเหยียบเข้าน่องตัวเอง จนรู้สึกเสียววาบ แล้วก็วิ่งเลยไปประมาณ 7-8 เมตรถึงหยุดได้ แล้วหันหน้ากลับหลังมาจะวิ่งเข้ามาเหยียบตนซ้ำ

จังหวะนั้นจึงได้ดึงตัวใช้เท้าซ้ายที่ไม่หักยันพื้นพลิกตัวหลบเข้าบังที่ต้นตะแบกใกล้ตัว ช้างตัวดังกล่าวก็วิ่งเลยผ่านไปอย่างเร็วและก็ไม่หันหลังกลับมาอีก ซึ่งถ้ากลับมาอีกตนคิดว่าคงตายแน่ และช้างตัวนี้น่าจะเป็นช้างตัวเมียเท้าใหญ่ประมาณฝาครอบพัดลม หรือประมาณ 1 ฟุตกว่าๆ หรือประมาณ 50 ซม

ซึ่งตัวเองก็โดนช้างเหยียบมาแล้วครั้งหนึ่งเมื่อปี 2564 คือ 3 ปีผ่านมา โดนเหยียบที่ขาด้านซ้ายหัก ออกอีกไปกรีดยางพาราที่สวนแปลงนี้ ครั้งนั้น ทำให้ขาหักไป 1 ชิ้น โดยไม่รุนแรงเหมือนกับครั้งนี้ ซึ่งเที่ยวนี้ถือว่า รุนแรงมาก และเจ็บหนักกว่าคราวที่แล้ว

“อยากจะฝากบอกเพื่อนชาวสวนยาง ที่อยู่ใกล้บริเวณช้างป่าลงมาหากิน ถ้าเห็นว่ายังมีช้างมาหากินอยู่ใกล้ๆ ให้ดูว่าพฤติกรรมของช้างเป็นยังไง ถ้าเห็นรีบหนีให้ไกล อย่าอยู่ใกล้ คืออย่าร้องตะโกนโหวกเหวกขับไล่ โดยเฉพาะนำประทัดลูกบอลไปโยนให้เกิดเสียงดัง ยิ่งจะยั่วยุให้ช้างโมโหเข้ามาทำร้ายตัวเองได้ ให้หนีเอาตัวรอดเร็วที่สุด ส่วนผมถือว่าวิ่งหนีวิ่งเร็วได้เก่ง ยังเอาตัวไม่รอด เพราะช้างวิ่งก้าวเดียวเราวิ่ง 10 ยังหนีไม่ทัน ยิ่งกว่ารถสิบล้อวิ่งออกตัวทีเบรกก็ยาก”